kunstoostende{a}gmail.com : Muscarstraat 10 : Oostende : België : +32 486 77 69 66
Volg mij op tiktok, instagram, facebook, youtube en twitter
Volg mij op tiktok, instagram, facebook, youtube en twitter
DOODLES IN OPDRACHT Doodles op canvasdoeken of muren of op sculpturen (doodle design) of op andere
KOOP JOOK HAAR DOODLE BOEK https://www.lemsso.be/product/10347827/doodle-kleurboek-van-jook-doodle
Veranderme VZW Muscarstraat 10 8400 Oostende BE0781.837.519
KOOP JOOK HAAR DOODLE BOEK https://www.lemsso.be/product/10347827/doodle-kleurboek-van-jook-doodle
Veranderme VZW Muscarstraat 10 8400 Oostende BE0781.837.519
ATELIERADRES Zandvoordestraat 191 Oostende
Buy printed doodle clothes
Thank you!
MIJN PERSARTIKELS https://www.tumblr.com/settings/blog/jookdoodle https://radio1.be/luister/select/de-wereld-van-sofie/jooke-doodle-bedroedelt-haar-huis https://www.hln.be/kunst-en-literatuur/deze-vrouw-uit-oostende-heeft-haar-hele-huis-volgekribbeld-met-tekeningen~a03ca1cc/ https://www.hln.be/oostende/doodle-kunst-van-badkamer-tot-terras~a4c3ba29/ https://kw.be/nieuws/samenleving/jook-doodle-ik-ben-net-als-mijn-doodles-chaotisch-en-ongestructureerd/ https://kw.be/lifestyle/een-huis-vol-doodles/ WIE IS JOOK DOODLE /// JOKE NEYRINCK Joke Neyrinck, Belgische bouwt al geruime tijd (sinds 2010) aan een immer uitdijend arsenaal van kleurrijke, antropomorfe figuren die vooraleerst uit losse doodles lijken te ontspringen. Jook toont in haar (muur)tekeningen een rijke verbeeldingskracht. Ze onderzoekt haar dromen en fantasieën. De tekeningen zijn doorspekt met surreële taferelen, soms met wat humor. Het ongedwongen narratieve samenspel lijkt nog wel het meest op een visueel levenslied: doorspekt met ogen, lippen, humor en een tikje schunnigheid. Zie ook Jook haar viraal verhaal (2017-2018) van haar volgetekend doodle huis. Op instagram als jookdoodle wist ze al veel fans te verzamelen. Jook haar man is Augustijn Vermandere, vlaamse zanger. Commercieel werk komt samen met de surreële doodle taferelen van Jook. Ze tekent uw muurtekeningen en raamtekingen in Oostende, Brugge, Gent, heel België. Jook maakt muurtekeningen in haar typische doodle stijl, in kleur of zwart wit. Doodle illustraties met pit, op alles. Jook studeerde bachelor digitale vormgeving aan de Arteveldehogeschool (2003). bio /// Philippe Cailliau /// Hedwig Speliers /// Het Laatste Nieuws /// bill.be /// Tekst Philippe Cailliau Joke is nog jong, en ze zit vol vitaliteit. Haar artistieke loopbaan is bezaaid met prijzen en eervolle vermeldingen. Ze is geboren in 1982, is afkomstig van Ardooie en studeerde crossmedia ontwerp aan de Arteveldehogeschool te Gent. Veel van Jokes kunst komt tot stand volgens het principe van wat we in de literatuur “écriture automatique” noemen, of “automatisch schrijven”: dat is een techniek, ontwikkeld door de surrealisten (eerste helft van de 20ste eeuw), waardoor de schrijver/kunstenaar zonder enige controle of censuur zijn of haar spontane gevoels- en gedachtewereld tracht te uiten. “Spontaneïteit” is een sleutelwoord. De belangrijkste vertegenwoordiger was André Breton. Niet de rede leidt de tekenende hand van Joke Neyrinck, maar de fantasie, het onbewuste en vooral: het intuïtieve. Er ontstaan dan figuren die geen overeenkomst hoeven te hebben met reële wezens, maar die allemaal een eigen autonomie en beweging hebben. De vele figuurtjes zijn niet zo direct “definieerbaar”, ze zijn wél figuratief. Zo ontstaat dus een grillige fantasiewereld waarbij de verwijzing naar de werkelijkheid niet méér dan bijkomstig is. Joke noemt haar techniek zelf: “Utopiakunst: eigen beeldentaal; labyrintische constructies via een soepele, organische lijn” dat een tegengewicht vormt voor de gewone, alledaagse realiteit. Het fenomeen waar ik het hier wil over hebben, is “doodling”: een Engels woord voor het zogenaamde gedachteloos en intuïtief tekenen of neerkrabbelen van figuren (de “doodles” of “doedels”). De scherpe lijnen - die haar handelsmerk zijn - doen wel eens denken aan striptekeningen, aan cartoons, maar eveneens aan street art, pop art en zelfs aan graffiti. Elk werk is zijn eigen, typische voorstelling. De kleine, fantastische en pittoreske wezentjes, die lief en schattig kunnen zijn, maar net zo goed kunnen doen denken aan kleine diepzeemonsters of bizarre lichaamsdelen, zijn allemaal fictieve figuren. Jokes eigen biografie krijgt dus visueel gestalte tijdens het ontstaan van het kunstwerk. Zoals reeds gezegd is er een zekere verwantschap met de strip- en cartoonkunst, met een surrealistische schilder als Salvador Dali, zelfs met de renaissanceschilder Jeroen Bosch (uit de 15de eeuw) met zijn fantastische, bizarre en apocalyptische wezens in bijvoorbeeld “De tuin der lusten”. Tegenwoordig werkt JOOK met het computerprogramma Blender, dat haar in staat stelt om van haar doedels fotorealistische voorstellingen te maken (dit wil zeggen: beelden met ruimte en dieptevoorstelling, schaduw, enz... ). Joke laat bepaalde doodles zelfs door een 3D-printer afdrukken als echte objecten in polyamide, maar deze techniek is nog in volle ontwikkeling. De kunstenaar die een meester is in het maken van 3D-beelden en zelfs grote sculpturen, en die Joke zéker heeft geïnspireerd, is de Belg Nick Ervinck. Deze kunstenaar creëert sculpturale constructies in een virtueel utopisch territorium. Ook hij combineert het fysieke met het digitale, om dan allerlei vormen te laten samensmelten tot een object, een visueel concept dat bestaat, zoals bij JOOK, uit een rijke verscheidenheid van delen. Op korte tijd heeft Joke Neyrinck een opvallende evolutie doorgemaakt. Ze verfijnt haar technieken voortdurend en de resultaten zijn Kunst met een hoge graad van esthetisch kijkgenot. JOOK is de digitale dichteres van het 3D-doodle-universum. Ze is ook lid van het Kunstcollectief KRAKK, waar experiment primeert. Het bestaat uit de kunstenaars Jan Duytschaever, An Deceuninck, Hans Defer en Jook. Deze zomer stelden ze tentoon in de Abdijhoeve Ten Bogaarde te Koksijde onder de titel Transgressions. www.krakk.org © Philippe Cailliau september 2015 Kan je compulsief kunst maken? Dwangmatig misschien? Elke kunstenaar zal wel kunst maken uit een onbedwingbare opwelling, een scheppingsdrang. Maar wat als je niet kan stoppen? Wat als die innerlijke drang je voortdurend aanspoort om te creëren? Dan krijg je een kunstenaar als Joke Neyrinck, die met haar doodles nagenoeg alle muren van haar huis, enkele meubelstukken, haar kleren en allerhande gebruiksvoorwerpen heeft versierd. Mocht het gezond zijn zou ze haar man, kind en kat ook van doodles voorzien, zo denk ik toch. Maar wat als zowat alles in huis reeds is volgedoodled? De stift kruipt waar het niet gaan kan, zo blijkt. Joke koopt regelmatig polyester dieren als support voor haar tekeningen, onlangs is ze gaan experimenteren met het 3D printen van de bizarre wezens uit haar werk, en, meer en meer, projecteert ze haar innerlijke leefwereld met verf op het klassieke doek. Haar droom blijft echter om grote muren te vullen met haar doodles, wat niet mag verbazen gezien de duidelijke verwijzingen naar street art in haar werk. In sé zijn al haar composities misschien wel bedoeld en ontworpen voor een grootser plan, al zijn ze noodgedwongen tot kleinere proporties herleid. Er gebeurt zoveel in, dat de impact van haar werk misschien wel proportioneel groeit met de grootte ervan. Mocht u toevallig over een blanke muur beschikken waar u geen bestemming voor heeft… Lees verder zie link Fijn artikel in het hedendaags kunstmagazine De verborgen magie in de krabbels Bekijken Geciteerd (copyright thalmaray) Volgens Jook die in het leven de naam Joke Neyrinck draagt, is haar gemoedsstemming wel degelijk bepalend voor het resultaat op canvas, zelf omschrijft ze haar werk eerder als vrolijk al is ze dit zelf niet altijd, er zit achter de chaotische symboliek wel degelijk verborgen hints of boodschappen, althans zo lijkt het. De manier waarop ze zich voelt reflecteert wel op het werk waarmee ze bezig is. In een interview met thalmaray.covertelt ze dat ze bepaalde parameters niet inschat, zo weet ze niet exact wanneer een werk voor haar af is, soms is heel het blad vol met de meest onwaarschijnlijke en prachtige figuren, soms is de ‘vibe’ voorbij en dan is het werk af. Er is een soort van charmante factor wanneer men ziet dat ze in staat is om zichzelf te verrassen. Het is met haar kunst duidelijk een geval van weten waar men begint, maar niet weten wanneer het af is. https://thalmaray.co/jook-doodle-woman-verborgen-magie-krabbels/ Copyright Het Laatste Nieuws Leen Belpaeme 16 februari 2020 Copyright Benny Proot Joke Neyrinck staat bekend om haar doodles. OOSTENDE Joke Neyrinck, internationaal bekend als doodle woman Jook, heeft een boek uitgebracht met haar doodles. Voortaan kun je haar kunstwerkjes ook zelf inkleuren. Tien jaar geleden begon Joke Neyrinck doodles te tekenen om de tijd te doden op reis. Zelf had ze nooit kunnen denken dat ze ondertussen een carrière zou opbouwen rond haar eigenzinnige creaties. “Ik vind nog altijd nieuwe tekeningen uit. Het vloeit er natuurlijk uit, maar ik merk wel dat ze abstracter en verfijnder geworden zijn”, vertelt de Oostendse kunstenares. Haar doodles komen ondertussen niet alleen terug in haar kunstwerken, maar ze vonden ook al hun weg naar de muren van haar huis, kledij, etalages tot zelfs sculpturen. Abonnement Haar doodles van de afgelopen jaren werden nu gebundeld in een boek. Dat werd geen gewoon overzichtsboek, maar ook een kleurboek voor volwassenen. “Ik wou op die manier een meerwaarde geven aan een verzamelboek met mijn werken. Er bestaan wel kleurboeken voor volwassenen, maar daarin vind je alleen de traditionele mandala’s met bloemen. Mensen die op zoek zijn naar een creatiever en niet-traditioneel inkleurboek kunnen bij mij terecht”, knipoogt Joke. “Mensen die niet graag kleuren, vinden in het boek een overzicht vol lineaire antropomorfe taferelen met wezentjes die variëren van lieflijk en schattig tot bizar en monsterlijk. Ze zitten vol surreële humor. Het boek is vooral gericht op volwassenen, al merk ik wel dat kinderen er ook in geïnteresseerd zijn. Er staan wel enkele erotische figuurtjes in, maar kinderen zien dat niet.” Het boek valt nu al in de smaak. “Ik heb via crowdfunding 1.500 euro opgehaald om het boek te kunnen drukken. Ik merk wel dat mensen het leuk vinden. Ik denk er nu over na om eventueel met een abonnement te werken en bijvoorbeeld vier keer per jaar een dunner boekje uit te brengen.” MEER OVER De naam Joke Neyrinck doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar haar alter ego Jook Doodle zeker wel. De Oostendse kunstenares werkte zich internationaal in de schijnwerpers door haar hele huis vol te tekenen met haar doodles. Tekeningetjes die gemaakt worden, terwijl je eigenlijk ergens anders zit met je gedachten. En toch zit er véél in de doodles van Joke. "In pakweg het SMAK pas ik totaal niet, maar dat hoeft niet en dat wil ik ook helemaal niet." © Davy Coghe Het is een barkoude decemberdag wanneer we afspreken met Joke Neyrinck - alias Joke Doodle - aan boord van de Mercator. Speciaal voor de gelegenheid heeft ze een outfit aangetrokken die ze heeft volgetekend met haar ondertussen zo kenmerkende doodles. Niet alleen haar kleren tekent ze vol, maar ook de muren van haar huis. Binnenkort brengt ze een eerste boek uit en speciaal voor eindejaar nam ze de etalages van enkele handelaars in Oostende onder handen. De koude, die deert haar niet. Alles voor de kunst! Joke, heb jij een band met de Mercator? "Nee, eigenlijk niet. Ik ben hier wel al eens geweest tijdens Theater aan Zee, samen met mijn man Augustijn. Heel lang geleden, hoor. Voor de rest heb ik wel een band met de zee, want ik zwem er heel graag in. In de zomer kan je me eigenlijk zo goed als elke dag vinden in het water. En niet gewoon in het water gaan, maar echt zwemmen. Enkel jammer dat je na 18.30 uur niet meer mag, omdat de redders dan weg zijn... Ik doe dat trouwens enkel in de zomer. IJsberen is niets voor mij. Op termijn zou ik graag nog leren windsurfen of kitesurfen. Ik zit ook graag op een boot, maar dat gebeurt niet veel, want mijn man wordt zeeziek (lacht)." Je bent afkomstig van het binnenland en spoelde een tijdje geleden in Oostende aan. "Ik ben geboren in Roeselare, maar woon nu bijna veertien jaar in Oostende. De liefde gevolgd, ja. Augustijn is afkomstig uit Veurne. Samen wonen we nu in wat voordien het vakantiehuis van zijn ouders was. Geen uniek verhaal dus, wij kennen veel aangespoelden. Eerlijk? Ik zou niet meer terug naar Ardooie willen. Ik groeide op in een wijk waar alle huizen hetzelfde zijn. Er is hier in Oostende veel meer variatie. Het is stedelijker, maar op zich is de stad niet zo groot. Ideaal voor mij, want ik doe alles met de fiets. Het enige nadeel aan wonen in Oostende? Werk. Die halve cirkel hé, je merkt dat toch echt wel. Toen ik nog in Roeselare woonde, had ik het gevoel dat ik op veel meer plekken terecht kon. Vandaag is dat toch wat minder. En hier is het vooral horeca, hé." Er zit veel humor in mijn werk, maar zelf ben ik niet altijd even optimistisch De doodles zijn ondertussen echt je handelsmerk geworden. "Ik ben daar nu al bijna tien jaar mee bezig. Lang, hé... Dat is ontstaan op reis: tijdens verloren momenten, wanneer ik op de luchthaven zat te wachten, ben ik beginnen tekenen. Of thuis in de zetel, aan de telefoon... Hoe meer ik tekende, hoe meer ik merkte dat ik nieuwe figuurtjes wilde uitvinden. Als ik teken, denk ik niet na. Het is een beetje hetzelfde zoals dichters ook hebben, die gewoon woorden tot zich laten komen. Zo gaat het ook met mijn doodles. Mijn doodles, dat is mijn yoga (lacht). Mindfulness en zo heb ik niet nodig. Doodlen is pure ontspanning voor mij, en als ik daar dan voor betaald wordt..." Je bent nu al een tijdje bezig, maar het is nog niet zo lang geleden dat je wat meer erkenning krijgt voor je doodles. (trots) "Toen ik mijn huis helemaal volgetekend had, heeft dat wel wat teweeg gebracht. Mijn werk werd opgepikt door internationale media en dat was heel fijn." Je draagt kleren met doodles, je hele huis staat vol met tekeningen... Ben je erg bezig met je imago? "Ja, ik wil dat er herkenbaarheid is. Ik wil dat mijn doodles overal terugkeren. Dat mensen me zien lopen en wéten dat ik Jook Doodle ben. Ik doe daarom soms ook eens een fotoshoot met mijn volgetekende kleren... Ik ben dan misschien wel voor een deel model en voor een deel kunstenaar. Maar ja, ik zit niet in die échte kunstwereld. Die is te strak voor mij. Ik wil dat mijn kunst er voor iedereen is, zowel voor kinderen als voor ouderen. In pakweg het SMAK pas ik totaal niet, maar dat hoeft niet en dat wil ik ook helemaal niet. Als ik bezig ben, wil ik een band opbouwen met de mensen die het zien." Je bent getrouwd met Augustijn, die muzikant is net als zijn vader Willem Vermandere. Creativiteit zat dus bij jullie thuis? "Als we onze zoon vragen wat hij wil worden zegt hij: tekenaar en muziekenaar (lacht). Augustijn is ook fulltime bezig met zijn muziek. Momenteel neemt hij een cd op voor zijn vader. Op concerten zeggen mensen hem dan: we zijn fan van je vader, maar ook van de zoon. Ik vind dat wel nog grappig. Hij heeft dus ook het publiek van zijn vader mee. Hij heeft lang in het Engels gezongen, maar heeft nu wel zijn ding gevonden met het zingen in het West-Vlaams. In het najaar van 2020 komt de tweede plaat uit." Wie is Joke Neyrinck? Privé Joke (37) groeide op in Ardooie bij Roeselare. Nu woont ze met haar man Augustijn Vermandere en hun zoontje Mozes (7) in Oostende. Loopbaan Joke volgde een bachelor grafisch ontwerp in Gent. Ze werkte daarna in verschillende drukkerijen. Ze baatte een tijdje haar eigen galerie uit in Oostende. Vandaag is ze voornamelijk bezig met haar kunst - als Jook Doodle - en grafisch werk. Binnenkort komt haar eerste boek uit. Momenteel kan je haar tekeningen op etalages zien van verschillende handelaars in Oostende. Vrije tijd Zwemmen. Werken jullie soms samen? "Meestal doen we elk ons eigen ding. We laten elkaar daar heel vrij in. Hij speelt ook in een new wave-groep en daar werken we wel af en toe samen. Wanneer hij gaat optreden, dan teken ik zijn armen en die van andere mensen vol met doodles. Mensen beginnen dat al te herkennen. Ik ga nu ook wat doodlekledij printen, zodat ze het tijdens het optreden kunnen dragen. Zo kunnen we elkaar wat promoten, want ergens hebben we wel wat hetzelfde publiek. Rijk zijn we er niet van, maar die vrijheid vinden we allebei heel leuk. Een gewone job? Dat zou niets zijn voor ons." Leef je nu volledig van je kunst? "Vanaf januari ben ik van plan om volledig zelfstandige te worden. Kunst én grafisch ontwerp, want van kunst alleen leven lukt niet. Met de doodles ben ik wel uniek in België. Ieder figuurtje in mijn tekeningen is een uitvinding op zich. Er zit ook veel humor in, hoewel ik mezelf niet altijd even optimistisch vind. Mijn werk is vrolijker dan ik ben. Pas op, het is niet dat ik depressief ben. Dat niet. Maar ik schrik er soms van: wat een vrolijke wereld heb ik nu gemaakt, terwijl ik mezelf niet altijd zo vrolijk vind." © Davy Coghe Hoe komt dat? (even stil) "Goh, misschien ben ik zoals een typische kunstenaar: gefrustreerd dat ik nog altijd niet geraakt ben waar ik hoopte te raken zoveel jaar geleden. Ik heb al veel verwezenlijkt, dat zeker. Alhoewel je natuurlijk nooit weet wat er op je pad komt. Maar ik erger me ook aan mezelf: ik heb wel al eens opdrachten laten schieten door niet goed te communiceren, daar moet ik echt aan werken." Je man is erg slechtziend, hoe ga jij daar mee om? "Hij heeft er meer moeite mee dan ik. Gelukkig is het de laatste jaren wel stabiel geworden. Of mijn vrolijkheid, of gebrek aan vrolijkheid, daar iets mee te maken? Nee, dat niet. Het is een beetje zoals het liedje dat hij gemaakt heeft: Noois content. West-Vlamingen zijn nooit content hé. En dat merk ik ook bij andere mensen." Sommige mensen zien een beetje Bosch of Dali in mijn werk Waar kan jij kwaad om worden? "Ik word kwaad op mezelf. Omdat ik nog altijd geen eigen huis heb gekocht (lacht). En nu zijn de huizen onbetaalbaar geworden... Voor de rest ben ik bezig met het klimaat. Anuna De Wever is trouwens familie van Augustijn. Ze is de dochter van een neef van hem. Nu, het is een feit dat er iets moet gebeuren. Binnen honderd jaar is Oostende overstroomd. Ik heb het gevoel dat er daar te weinig over wordt gepraat." Waar wil je nog graag doodlen? "De hele wereld! Winkelcentra, grote gangen, een ziekenhuis of een psychiatrische afdeling... Mijn tekeningen hebben wel iets psychedelisch en ik voel me daar wat verwant mee. Het onderbewuste is heel belangrijk in mijn werk. Dat is wat ik neerpen in mijn tekeningen. Misschien moeten mensen dat wel eens uitzoeken. Er zitten heel veel insinuaties in, erotische elementen ook. Soms zien mensen er andere dingen ik dan wat ik eigenlijk getekend heb. Sommige mensen zien er een beetje Bosch of Dali in. Eenvoudig, maar op een andere manier ook complex." Buiten de doodles, wat wil je nog graag doen? "Ik zou heel graag eens een paar maanden in het buitenland leven. Maar mijn man is een echte huismus en houdt niet van reizen. Dat zit er dus niet in... En als ik voor een keertje eens mag dromen van materiële zaken, dan wil ik een zwembad bij mij thuis! Want ik hou écht van zwemmen." Waar haal je voldoening uit? "Op werkvlak: een project zien slagen. En voor de rest gewoon met het gezin dingen doen. Mijn zoon is nu zeven jaar en een kind hebben, geeft wel een bepaalde voldoening, vind ik. Soms botst het wel eens, omdat we andere karakters hebben. Ik ben chaotisch en ongestructureerd en hij is nogal rechtlijnig. Dat heeft hij van Augustijn. Maar ja, die chaos, dat is zoals mijn doodles, zeker? (lacht)" Als Joke voor lange tijd op reis zou gaan... Caraïben "Ik zou zeker met de Mercator op reis willen, het liefst naar warmere oorden. Spanje, het zuiden van Frankrijk, de eilanden van Griekenland... De Middellandse Zee dus. En tropische eilanden zoals de Caraïben spreken me nog meer aan... maar raak je daar wel met zo'n oud schip? (lacht) Nu, stel dat dat lukt, dan heb ik een simpele droom: met mijn schetsboek en zwart stiftje, geen internet of connectie met de buitenwereld. Zwemmen, tekenen, eten en slapen. Niets meer. Dat zou zálig zijn!" Huismus "De reis zou zonder Augustijn zijn, want hij is erg honkvast en een echte huismus. Zoveel gaan we dus niet op reis. Een paar dagen naar Frankrijk, dat wel. Wie weet krijg ik hem wel nog eens mee, maar hij wil het liefst thuis nummers schrijven. Hij is ook wel een beetje een workaholic, toch op creatief vlak." Vriendenkring "Mijn gezin mag uiteraard mee, maar ik neem ook graag vrienden mee. Via de school van mijn zoon, de muziek van Augustijn en de kunst heb ik hier een vriendenkring opgebouwd. Toen ik hier in Oostende kwam wonen, ging het vlot om een netwerk op te bouwen. We hadden hier al vrienden wonen en zij hebben ons ook nieuwe mensen leren kennen. Niet altijd even evident in een nieuwe stad." 120 paar schoenen "Wat ik zou missen van thuis? Mijn kat, maar die zou ik ook gewoon mee willen nemen... En voor de rest? Al mijn kleren en schoenen. Ik heb gigantisch veel kleren: vijftig winterjassen, 120 paar schoenen, tachtig handtassen... Kleren kopen is een beetje mijn zwakte, ja (lacht)." Miami "Als ik niet naar Oostende terug kan dan liefst ergens in het buitenland. Ik denk aan de Verenigde Staten, één of andere kuststad liefst. Miami bijvoorbeeld. Het is er warm, er zijn palmbomen en mijn Engels is goed. En aan de Belgische kust? Nergens anders dan in Oostende. De andere kustgemeenten vind ik meer dorpjes... En mocht ik plots rijk worden, dan zou ik nog niet naar Knokke verhuizen (lacht). Stad en zee, dat is voor mij ideaal." Tekst : copyright www.bill.be . Nathalie Hoes Wat wil je later worden? Vroeger schreef je brandweerman, prinses of schooljuffrouw in de vriendenboekjes. Tegenwoordig vind je daar game developer, social mediamanager of waarom niet, grafisch kunstenaar. Enter Joke Neyrinck en haar digitale hersenkronkels. Joke Neyrinck (1982) studeerde grafisch ontwerp aan de Arteveldehogeschool in Gent. Na een paar jaar werken in de grafische wereld, snakte ze naar een persoonlijkere uitlaatklep. In 2014 won ze de Lumen Art wedstrijd en belandde haar werk in New York, Londen en Berlijn. Hoera voor digitaal dus, maar alles begint old school op papier. Joke: “Ik klad een massa schriftjes vol met doodles, kronkelende lijnen en rare wezentjes. Geef mij een wit blad papier en ik teken er op los. Dan ontstaat er een hele wereld, mijn handschrift komt als het ware tot leven.” Joke’s hersenkronkels zijn mysterieus en je ziet er telkens weer iets anders in. Het heeft wel wat vanfantasy. “Ik heb al vanalles over mijn werk gehoord: men ziet er een futuristische onderwaterwereld met zeedieren in of iets erotiserend met naakte lichamen. Ik laat mijn fantasie de vrije loop, al sluipen mijn onderbewuste gevoelens natuurlijk wel in mijn werk.” "Ik klad een massa schriftjes vol doodles. Daar komt mijn handschrift tot leven." Als de schriftjes volgeklad zijn, begint Joke aan haar digitale collages. Dat doet ze met een 3D-software programma. “Blender wordt veel gebruikt bij animatiefilms. Vroeger gebruikte ik Photoshop om mijn collages in te kleuren tot ik dit open source programma ontdekte. Ik zit nog volop in de experimenteerfase. Ik ben geen digital native, het begin was eerder moeizaam (lacht)." Als je Joke’s collages aan de muur ziet hangen, is de link met street art niet ver weg. “Ooit deed ik eens een muur voor een project, maar het is niet mijn specialisatie. Ik print mijn werk heel groot en op aluminium, dus dat zorgt voor een gelijkaardig monumentaal effect als bij street art. Als je digitaal werk klein print dan geeft dat een postereffect. Door het groter te printen, krijg je meer een schilderij. In de toekomst zou ik ook graag meer in 3D printen. Met een virtual reality-bril stap je dan als het ware ín het schilderij.” Samen met drie andere kunstenaars vormt Joke het collectief Krakk. Met crewlid en beeldhouwer Jan Duytschaever stelt Joke tot begin april tentoon in Torhout. Jan laat zich inspireren door vrouwelijke vormen uit de natuur en objecten zoals elektrische motoren. Joke: “We zijn een goede match. We werken allebei organisch: ik met mijn doodles, hij met machines. Ons collectief is vooral opgericht om samen expo’s te organiseren, samen werk creëren is iets voor de toekomst.” De duo-expo met Jan Duytschaever loopt van 18 maart tot 9 april in CC De Brouckere Torhout. Nadien kan je haar werk ook checken in galerie Montanus 5 in Diksmuide (17 april tot 16 mei). Joke woont trouwens in een prachtig belle époquehuis in Oostende waar je elke zaterdagnamiddag haar kunststudio kan bezoeken. Meer info vind je hier. Inleidende tekst van kunstcriticus Philippe Cailliau bij de overzichtstentoonstelling van JOOK Joke is nog jong, en ze zit vol vitaliteit. Haar artistieke loopbaan is bezaaid met prijzen en eervolle vermeldingen. Ze is geboren in 1982, is afkomstig van Ardooie en studeerde crossmedia ontwerp aan de Arteveldehogeschool te Gent. Veel van Jokes kunst komt tot stand volgens het principe van wat we in de literatuur “écriture automatique” noemen, of “automatisch schrijven”: dat is een techniek, ontwikkeld door de surrealisten (eerste helft van de 20ste eeuw), waardoor de schrijver/kunstenaar zonder enige controle of censuur zijn of haar spontane gevoels- en gedachtewereld tracht te uiten. “Spontaneïteit” is een sleutelwoord. De belangrijkste vertegenwoordiger was André Breton. Niet de rede leidt de tekenende hand van Joke Neyrinck, maar de fantasie, het onbewuste en vooral: het intuïtieve. Er ontstaan dan figuren die geen overeenkomst hoeven te hebben met reële wezens, maar die allemaal een eigen autonomie en beweging hebben. De vele figuurtjes zijn niet zo direct “definieerbaar”, ze zijn wél figuratief. Zo ontstaat dus een grillige fantasiewereld waarbij de verwijzing naar de werkelijkheid niet méér dan bijkomstig is. Joke noemt haar techniek zelf: “Utopiakunst: eigen beeldentaal; labyrintische constructies via een soepele, organische lijn” dat een tegengewicht vormt voor de gewone, alledaagse realiteit. Het fenomeen waar ik het hier wil over hebben, is “doodling”: een Engels woord voor het zogenaamde gedachteloos en intuïtief tekenen of neerkrabbelen van figuren (de “doodles” of “doedels”). De scherpe lijnen - die haar handelsmerk zijn - doen wel eens denken aan striptekeningen, aan cartoons, maar eveneens aan street art, pop art en zelfs aan graffiti. Elk werk is zijn eigen, typische voorstelling. De kleine, fantastische en pittoreske wezentjes, die lief en schattig kunnen zijn, maar net zo goed kunnen doen denken aan kleine diepzeemonsters of bizarre lichaamsdelen, zijn allemaal fictieve figuren. Jokes eigen biografie krijgt dus visueel gestalte tijdens het ontstaan van het kunstwerk. Zoals reeds gezegd is er een zekere verwantschap met de strip- en cartoonkunst, met een surrealistische schilder als Salvador Dali, zelfs met de renaissanceschilder Jeroen Bosch (uit de 15de eeuw) met zijn fantastische, bizarre en apocalyptische wezens in bijvoorbeeld “De tuin der lusten”. Tegenwoordig werkt JOOK met het computerprogramma Blender, dat haar in staat stelt om van haar doedels fotorealistische voorstellingen te maken (dit wil zeggen: beelden met ruimte en dieptevoorstelling, schaduw, enz... ). Joke laat bepaalde doodles zelfs door een 3D-printer afdrukken als echte objecten in polyamide, maar deze techniek is nog in volle ontwikkeling. De kunstenaar die een meester is in het maken van 3D-beelden en zelfs grote sculpturen, en die Joke zéker heeft geïnspireerd, is de Belg Nick Ervinck. Deze kunstenaar creëert sculpturale constructies in een virtueel utopisch territorium. Ook hij combineert het fysieke met het digitale, om dan allerlei vormen te laten samensmelten tot een object, een visueel concept dat bestaat, zoals bij JOOK, uit een rijke verscheidenheid van delen. Op korte tijd heeft Joke Neyrinck een opvallende evolutie doorgemaakt. Ze verfijnt haar technieken voortdurend en de resultaten zijn Kunst met een hoge graad van esthetisch kijkgenot. JOOK is de digitale dichteres van het 3D-doodle-universum. Ze is ook lid van het Kunstcollectief KRAKK, waar experiment primeert. Het bestaat uit de kunstenaars Jan Duytschaever, An Deceuninck, Hans Defer en Jook. Deze zomer stelden ze tentoon in de Abdijhoeve Ten Bogaarde te Koksijde onder de titel Transgressions. www.krakk.org I am a Belgian female artist & illustrator and I use a self-invented technique of automatic drawing to delve into the subconscious. I doodle everywhere and every spare moment of my time. By quickly drawing, barring any conscious thought, I am giving as much room as possible to my imagination. Through extensive, at times even compulsive, doodling, a new and totally unique world arises. Come visit, get inspired and maybe get lost in my subconscious. Join my world. PRESS PRESS http://www.boredpanda.com/jook-turns-her-entire-house-into-a-giant-canvas-for-her-doodles/ http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170707_02961533 http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-oostende/doodle-kunst-van-badkamer-tot-terras-a3200644/ https://www.viralcolours.com/woman-turns-her-entire-house-into-a-canvas-for-doodling.html http://tabi-labo.com/282385/giantcanvas https://viralkaro.com/belgian-doodle-artist-drawing-goals/ http://vidmid.com/home-doodle-painting/ http://expresvideos.com/2017/06/26/i-turned-my-entire-house-into-a-giant-canvas-for-my-doodles/ http://drsto.com/i-turned-my-entire-house-into-a-giant-canvas-for-my-doodles/ http://www.viralthread.com/woman-turns-her-entire-house-into-a-canvas-for-doodling/ https://www.viralthread.com/woman-turns-her-entire-house-into-a-canvas-for-doodling/2/ In early December 2014, Lumen Prize opened its second NYC show in the beautiful Auditorium on Broadway in partnership with Lumen’s NY host, the New York Institute of Technology. The show was curated by NYIT MA Fine Art students as part of NYIT Professor Ann Aptaker's course in Exhibition Design, incorporating a 250-seat cinema to screen the Lumen works as well as the exhibition space itself. The show also featured a seminar on Digital Art at the School of Visual Art in NYC, hosted by Jury Panel Member Bruce Wands which can be viewed here "I’m seeing renewed interest in digital art as a leading form of contemporary art, with Lumen playing a key role globally in support of that interest." Bruce Wands, Chair, MFA Computer Art, School of Visual Art, NYC & Jury Panel Member "The opportunities Lumen creates to cross boundaries, both conceptual and literal, are enormous. We are only just beginning to explore the space created for digitally-created work beyond the usual art hegemonies." Jonathan Kearney, Post-graduate Programme Director, UAL, Camberwell College of Art, London. "The opportunities Lumen creates to cross boundaries, both conceptual and literal, are enormous. We are only just beginning to explore the space created for digitally-created work beyond the usual art hegemonies." Jonathan Kearney, Post-graduate Programme Director, UAL, Camberwell College of Art, London.